Mikroskopowa biopsja jądra

Mikroskopowa biopsja jądra - jest to zabieg polegający na pobraniu tkanki jądra. Najczęściej wykonywany jest z powodu azoospermii, czyli braku plemników w nasieniu. Jądro wypełnione jest kanalikami nasiennymi, w których produkowane są plemniki. Często zdarza się, że nawet przy braku plemników w nasieniu są one obecne w pojedynczych kanalikach nasiennych. Dzięki biopsji można pobrać takie kanaliki, a komórki rozrodcze w nich się znajdujące użyć do metod wspomaganego rozrodu.


Podczas tradycyjnej biopsji nacina się jądro w kilku losowo wybranych miejscach i pobiera materiał do dalszego badania. Natomiast biopsja przy użyciu mikroskopu daje możliwość oceny kanalików nasiennych i wybrania tych, w których zachodzi największe prawdopodobieństwo spermatogenezy. Metoda ta jest dużo skuteczniejsza i często przynosi rezultaty nawet przy wcześniejszych nieudanych, tradycyjnych biopsjach.

plemniki pod mikroskopem

Azoospermia - brak plemników w nasieniu. Dotyczy ok. 10% pacjentów z niepłodnością. Wyróżnia się dwa typy azoospermii:

• azoospermia obstrukcyjna – kiedy dochodzi do niedrożności przewodów wyprowadzających nasienie. Najczęstszą przyczyną jest torbiel pośrodkowa prostaty, która blokuje przepływ nasienia na poziomie przewodu wytryskowego, uniemożliwiając przedostanie się nasienia do cewki moczowej. W takiej sytuacji zalecanym leczeniem jest wykonanie zabiegu przezcewkowego polegającego na wycięciu wzgórka nasiennego oraz torbieli, co prowadzi do udrożnienia dróg wyprowadzających nasienie. Innymi przyczynami azoospermii obstrukcyjnej są zwężenia w zakresie nasieniowodów. Mogą one wynikać z przebytych stanów zapalnych, urazów czy chorób o podłożu genetycznym. W niektórych przypadkach możliwe jest odtworzenie ciągłości nasieniowodów przy użyciu chirurgii mikroskopowej;

• azoospermia nieobstrukcyjna - brak plemników wynika z niewydolności jąder, czyli braku ich produkcji w kanalikach nasiennych. Bardzo często takiemu rodzajowi azoospermii towarzyszy podniesione stężenie FSH we krwi oraz zmniejszona objętość jąder. Przyczyn może być wiele, najczęstsze to: zaburzenia hormonalne, genetyczne, przyjmowane leki, przebyte leczenie onkologiczne. W leczeniu azoospermii nieobstrukcyjnej w wybranych przypadkach można zastosować stymulację hormonalną lub wykonać biopsję jądra w celu pozyskania plemników, które mogą być wciąż produkowane w jądrach w niewielkiej ilości.

Diagnostyka – podstawowym badaniem jest seminogram. Następnie wykonuje się badania dodatkowe: USG jąder, USG przezodbytnicze (TRUS). Kolejnymi badaniami są testy genetyczne, badanie moczu na obecność plemników po ejakulacji, ocena hormonalna, dodatkowe badania nasienia oceniające stężenie fruktozy oraz alfa-glukozydazy obojętnej.


Na podstawie wyników można zakwalifikować pacjenta do dalszego leczenia oraz ustalić plan postępowania odnośnie metod wspomaganego rozrodu.

prezentacja jądra